بسته به اینکه چقدر می خواهید عقب بروید . ژنراتوری که ما امروز می شناسیم از کار مایکل فارادی و جوزف هنری در دهه 1830 شکل گرفت. این دو مخترع پدیده های القای الکترومغناطیسی را که اکنون به عنوان “قانون فارادی” شناخته می شود . کشف و ثبت کردند. این اصل بدون داشتن بیش از حد فنی بیان می کند که یک نیروی الکتروموتور در یک رسانای الکتریکی . ایجاد می شود که یک جریان مغناطیسی متفاوت را در بر می گیرد. بر این اساس. فارادی همچنین اولین ژنراتور الکترومغناطیسی – دیسک فارادی را ساخت.
کلمه قانون فارادی گسترش یافت و در سال 1832 ، هیپولیت پیکسی فرانسوی اولین ژنراتور دینام را ساخت. مدل او پالس های الکتریسیته ایجاد کرد که بدون جریان جدا شده اند. به طور اتفاقی ، او همچنین اولین آلترناتور را ایجاد کرد. او نمی دانست با تغییر جریان چه کند . بنابراین روی تلاش برای حذف جریان متناوب برای به دست آوردن قدرت DC تمرکز کرد.
در حالی که دینامو اولین ژنراتور الکتریکی بود . که می توانست برای صنعت نیرو تولید کند ، در 30 سال آینده ، باتری همچنان قدرتمندترین راه برای تأمین برق بود. و حتی باتری هم مشکل داشت. یک قطار الکتریکی باتری از واشنگتن دی سی به بالتیمور خراب شد . و باعث شرمساری شدید در زمینه جدید برق شد. پس از اتلاف میلیون ها دلار ، بخار قدیمی خوب هنوز منبع قدرت بهتری است. مهندسان هنوز راه درازی در پیش داشتند تا برق را قابل اعتماد و پایدار جلوه دهند.
آنتونیو پاچینوتی را وارد کنید. در سال 1860 ، پاچینوتی یک دینامو ایجاد کرد که برای اولین بار قدرت DC مداوم را تأمین می کرد. چند سال بعد . ورنر فون زیمنس و چارلز ویتستون با استفاده از یک آهنربای الکتریکی خودکار به جای آهنربای دائمی ضعیف . یک دیناموی قوی تر و مفیدتر ایجاد کردند.
نقطه عطف
همه چیز از نظر برق روشن تر بود و در سال 1871 نقطه عطفی به دست آمد. زنوب گرام میدان مغناطیسی را با یک هسته آهن پر کرد ، که مسیر بهتری برای شار مغناطیسی ایجاد کرد. این امر قدرت دینام را تا جایی افزایش داد که برای بسیاری از برنامه های تجاری قابل استفاده باشد. اختراع گرام باعث ایجاد انفجار طرح های جدید در دینامو شد . اما تنها تعداد کمی از آنها در کارآیی برتر بودند. معتبرترین و کارآمدترین طرح دینامو به چارلز براش آمریکایی در سال 1876 اختصاص یافت. اختراع او از طریق شرکت تامین تلگراف به فروش رسید.
